Różaniec za Zmarłych
.jpg&tabid=38&w=400)
Listopad – miesiąc jak wszystkie inne, czy czas szczególnej refleksji?
Listopadowa aura, pełna naturalnego piękna, sprzyja refleksji i zadumie patrzenia na życie przez pryzmat wieczności. Odwiedzając groby zmarłych, podejmujemy wewnętrzny dialog, zastanawiając się, co w życiu jest najważniejsze, co nadaje mu sens oraz czemu warto poświęcić czas. Spadające z drzew liście przypominają nam o przemijaniu i upływie czasu, który, mimo że zapisany na kartach naszego życia, nie wróci. Wszystko ma swój początek i koniec. Listopadowa zaduma jest bliska pytaniu o sens istnienia i życia człowieka, a Uroczystość Wszystkich Świętych i Dzień Zaduszny przybliżają naszej pamięci tych, których już nie ma pośród nas. Zobacz galerię zdjęć
Te dwa wyjątkowe święta nie przez przypadek są obok siebie. Wszyscy Święci wstawiają się u Boga za nami, czym przypominają nam o Jego Miłosiernej Miłości, a my ufając Jego Miłosierdziu, możemy wstawiać się za zmarłymi, bo dla nich skończył się czas zasługi na wieczność. Sami już sobie pomóc nie mogą.
Kościół wskazuje nam różne formy tej pomocy jak: ofiara mszy św., modlitwy, odpusty, jałmużna, cierpienie, dobre uczynki, Droga Krzyżowa, Różaniec.
Dlatego też 6 listopada cała społeczność ośrodkowa wraz z Siostrami i Wychowawcami, późnym popołudniem zgromadziła się w kaplicy na tak zwanych WYMIENIANKACH – polecając i modląc się za zmarłych z rodzin sióstr, wychowanków, pracowników ośrodka i przedszkola. Za zmarłe siostry szczególnie te, które pracowały w naszym ośrodku. Zmarłych wychowanków Grzesia i Nikolę. Za tych, którzy oddali swoje życie w obronie naszej Ojczyzny i za dusze w czyśćcu cierpiące, przynosząc do ołtarza zapalone lampki.
Pokój Wam wieczny w cichej krainie,
gdzie ból nie sięga, gdzie łza nie płynie,
gdzie słychać Boga głos serdeczny
Pokój Wam wieczny.
Return to previous page
|